Oto praca dyplomowa inżynierów Marcina Borowskiego i Tomasza Zajasa z II edycji Akademii Inżyniera Innowacji i Optymalizacji.
![](https://www.triz.oditk.pl/images/sampledata/slajd1.png)
Nasz projekt DFA dotyczył uszczelnienia pneumatycznego wykorzystywanego jako oddzielenie komory mieszalnika ślimakowego przy transporcie substancji sypkich, pylących, o drobnej granulacji.
![](https://www.triz.oditk.pl/images/sampledata/slajd2.png)
![](https://www.triz.oditk.pl/images/sampledata/slajd3.png)
Wstępna analiza przy pomocy poznanych narzędzi DFA pokazała, że można teoretycznie zmniejszyć ilość części w złożeniu z 20 do 4.
Pierwotnie współczynnik DFA wynosił 0,31%, współczynnik złożoności to 20%, a zdolność do montażu 1,9%.
![](https://www.triz.oditk.pl/images/sampledata/slajd4.png)
Analiza geometrii i właściwości fizycznych komponentów oraz operacji wykonywanych podczas montażu wykazała, że największymi problemami jest ich wielkość – w tym przypadku niewielkie gabaryty utrudniają chwytanie i orientowanie części. Drugi problem to asymetria większości podzespołów, co wymusza ich przeorientowanie podczas montażu.
![](https://www.triz.oditk.pl/images/sampledata/slajd5.png)
![](https://www.triz.oditk.pl/images/sampledata/slajd6.png)
W drugim kroku zaproponowaliśmy kilka rozwiązań, dzięki którym zmniejszymy liczbę części, zwiększymy symetrię i samopozycjonowanie.
![](https://www.triz.oditk.pl/images/sampledata/slajd7.png)
![](https://www.triz.oditk.pl/images/sampledata/slajd8.png)
Największą innowacyjnością jest natomiast propozycja zastąpienia tarcz, pierścieni uszczelniających i łączących jednym „rękawem” uszczelniającym. Jednakże największym wyzwaniem jest dobór odpowiedniego materiału, który z jednej strony będzie miał cechy gumy (będzie uszczelniał wał przed pyłami z korpusu) a z drugiej cechy teflonu (bardzo niski współczynnik tarcia, dzięki czemu nie będzie wydzielało się nadmierne ciepło, oraz wytrzymałość na tyle dużą, aby nie ścierała się szybko podczas pracy).
![](https://www.triz.oditk.pl/images/sampledata/slajd9.png)
Tym zagadnieniem zajęliśmy się w kolejnym etapie szkoleń.
Efekty naszej pracy to:
- Znaczące zwiększenie współczynnika DFA (z 0,31 do 29,53%),
- Zwiększenie współczynnika złożoności (z 20 do 90%),
- Znaczne zwiększenie współczynnika zdolności do montażu (z 1,9 do 92,28%).
![](https://www.triz.oditk.pl/images/sampledata/slajd10.png)
![](https://www.triz.oditk.pl/images/sampledata/slajd11.png)
Managerów interesuje faktyczny spadek kosztów, niestety te informacje nie mogą być tu upublicznione. Generalnie oszczędności są spore.
Proszę w komentarzach o zdanie znawców, którzy są w stanie oszacować koszt przed i po optymalizacji DFA tego przykładu.
Dziękuję Tomaszowi i Marcinowi za zgodę na opublikowanie ich pracy.
Michał Hałas